Sən mənə pəncərəni açıb,

Damda çırpınan çöl quşlarına,

Küçədə gəzişən pişiklərə,

Pəncərəni örtüb ,

Kim nə deyir, desin, şəhər adamı, şəhər oxucusu heç vaxt əyalətdən çıxmış (əslində harada olmağından asılı olmayaraq, əyalət yazarı heç vaxt əyalətdən «çıxa» bilmir) yazarı anlaya bilməz. Söhbət əyalət təfəkkürlü yazardan getmir, əyalətdən gələn yazardan gedir. Nədən ki, bəzən sivilizasiyanın göbəyində böyümüş paytaxt yazarı belə, kənddən gəlib, başını yazı-pozuda girələyən qələm adamına salavat çevirtdirə bilir. Əyalət yazarının yazısı şəhərlinin xoşuna gələr, fikirləri üst-üstə düşə bilər…Amma şəhər oxucusunun əyalət yazarı ilə doğmalaşmağı mümkün deyil. Şəhərli oxucunun əyalətdən gələn yazarı sevməyi isə məsələn, Umberto Ekonun «Dilqəmi» havasını bəyənməsi kimi bir şeydi: marağın səbəbi təkcə ekzotikadı, başqa heç nə. Ta indi bu, oxucununmu problemidi, yoxsa yazarınmı, deyə bilmərəm. Bəlkə də hər ikisinindi, bəlkə də heç birinin. Konu bu deyil zatən…şəhərli oxucu – əyalətçi yazar «tandem»ini ortaya pambıqdidmə iməciliyində araya atılan bir qucaq çiyidli pambıq kimi tolazlamağımın səbəbi isə sadədi: mən bu köşəni şəhər oxucusu üçün deyil, əlinə təsüdüfən köhnə qəzet keçən, gözü qız şəklinə sataşdığından, yazısını oxumağa başlayan kobud və yöndəmsiz kənd oxucusu üçün yazıram. ...

Читать дальше »

Реалистичная модель, разработанная в университете Колорадо (CSU), позволяет студентам-медикам оттачивать свои навыки в проведении операций без необходимости привлечения трупов животных. На вид и по фактуре новый материал напоминает фрагмент живого существа и даже кровоточит при разрезе скальпелем.

Как объясняют авторы симулятора в пресс-релизе университета, модель состоит из нескольких слоёв силикона, который довольно близко имитирует кожу, соединительную ткань и мышцы человека либо животных (последнее пригодится ветеринарам).

Внутри этого пирога проходят правдоподобного вида и размера "кровеносные сосуды", которые связаны с источником "крови". В результате модель демонстрирует реалистичное кровотечение, которое нужно научиться останавливать. ...

Читать дальше »

«Azərbaycanda heç kim heç kimin kitabını oxumur!» «Ən yeni ədəbiyyat» seriyası ölkəmizdə Sovet hakimiyyətinin süqutundan sonra formalaşmış bu qənaəti dağıtmaq istiqamətində başlanmış bir layihə idi.

Bu layihə çərçivəsində artıq altı kitab işıq üzü görüb. Və bir yazıda altı kitabın hamısını geniş əhatə etmək mümkün olmadığını və mümkün olsa belə, uzun və yorucu olacağını nəzərə alaraq, birinci kitab barədə danışmaq istəyirəm. Bu – Aqşinin «Göləqarğısancan» romanıdır. Əvvəlcə bunu qeyd edim ki, yazarların da, oxucuların da indiyə qədər şair, bir az da uğurlu publisist kimi tanıdığı Aqşini roman müəllifi kimi görmək olduqca maraqlı oldu. Romanı oxumağa adamı ən azı bu vadar edir; şerləri və məqalələri bir udumda içilən Aqşin romanı necə yazıb?

Roman təhkiyə, yəni nağıl etmə üslübünda birinci şəxsin dilindən yazılıb. Birinci şəxs öz qəhrəmanından - Leş Əlidən danışır. Və elə Leş Əlinin zahiri və daxili təsvirindən artıq romanın qayəsi aydındır; «Göləqarğısancan» romanı müəllifin yaşadığımız ölkənin mənəvi portretini çəkmək cəhdidir. Sovet hakimiyyəti illərində sosializmi, müstəqillik dövründə isə ölkədə ayaq açmaq istəyən istənilən ideyanı, hərəkatı, cərəyanı öz ənənələrinə, mentalitetinə, əxlaqına  uyğun təhrif edən xalq, mənəvi cəhətdən heç nə ala bilmədiyi, lakin ona mövcudluğunu davam etdirməyə münbit şərait yaratmış «sovetlər dövrü»ndən sonra təkcə mənəvi deyil, həm də maddi böhran içərisindədir. ...

Читать дальше »

Recently a casual friend of mine experienced an unpleasant incident. She parked her vehicle in an unauthorized location where there were many other cars. As she was preparing the leave, a policeman appeared. Seeing her diplomatic plates and feeling inspired by the opportunity to demonstrate his authority the officer ordered that she move the car. My friend is not from Azerbaijan and has recently moved to Baku. She defied his order, dared to contradict him, and ended up doing what women do best – creating a small scandal.

Ultimately she moved the car and by lunchtime forgot about the unfortunate incident. Then suddenly her husband called asking what had happened and what the story of insubordination to public authorities. She could not immediately associate his reproach with the morning’s confrontation triggered by illegal parking. Later, however, she realized that the policeman found out her spouse’s telephone number, called him and offered to resolve matters in a man-to-man fashion. In any case, the row was hushed up but what appalled my friend most was that the policeman called her husband to talk on equal terms: "What am I going to deal with a woman for?”

The foreign lady was shocked. Of course I’ve witnessed similar scenes regularly since my very childhood and what shocked me was that I did not find the situation surprising in the least. To my utter amazement, I was able to understand the policeman. I could explain to the foreigner what had occurred and recalled my colleague’s words once addressed to me: "Although you are a woman, your word is strong”. This made me think about human complexes. ...

Читать дальше »